tarasowy romantyzm-czyli co robię zamiast się uczyć:))))

Witam!

Kochani na samym wstępie dziękuję Wszystkim za przemiłe komentarze dodające otuchy w związku z egzaminami, które całe szczęście już za mną. Melduje z przyjemnością, że wszystko zaliczone, praca dyplomowa napisana :))). Jeszcze tylko......, albo aż!!!!!!  obrona, która śni mi się już  po nocach. Powracający koszmar - wchodzę i nie potrafię wydusić z siebie ani słowa. Patrzę się na komisję jak wół na malowane wrota i co......chodzi o to, że NIC. 

Nie chciałam pisać o moich nocnych schizach tylko o tarasie, który przyjął nową szatę. Mam tylko małą nadzieję, że nie zanudzę was ciągłym pisaniem o tym miejscu.

To wszystko wina ciepełka, które zmusza nas do leniuchowania i wysiadywania na powietrzu. Siedzę na tym tarasie, niby się ucząc ;), a do głowy zamiast nauki przychodzą mi głupie (może nie zawsze głupie) pomysły co by tu zmienić, ulepszyć, zmodyfikować  ;). No i wymyśliłam ......., że byłoby ciekawie gdyby na ścianach pawilonu zawisły białe woale ala moskitiery dodające klimatu, romantyzmu. Obudziła się we mnie romantyczna dusza. Bob Budowniczy poszedł spać, choć nie tak całkiem (w międzyczasie odnawia i maluję stary kredens, nowy nabytek. Może niedługo uda mi się Wam go pokazać)

 Mój m. mówi, że wyszedł z tego sułtański azyl, też fajnie choć nie takie było moje zamierzenie. Miało być mega romantycznie, na wieczorne kolacyjki.

******

A oto przepis na sułtański azyl:

 Zasłonki z Ikea za ok 15 zł sztuka, trochę białego sznurka plus odrobina cierpliwości i mamy...... za wcale nie duże pieniądze pawilon w nowej odsłonie.

Turkusowa zastawa z Tesco oraz łąkowe kwiaty od mojego syna - bezcenne:))))

*******

pozdrawiam